Jouw selectie uit Reëlle's Krachtenbundels is:

Sinds een jaar zijn Margit Meuwissen (39) uit Laren en haar man Sjoerd (51) pleegouders. Margit: “Ik heb zelf in 2015 een levertransplantatie gehad waardoor ik hier nu nog ben. Voor mij voelt het heel goed dat ik nu ook iets terug kan doen, iets bijdraag.”

Na een huwelijk van twintig jaar stond Celine Vaes (61) uit Breda er ineens alleen voor. “Het was zo’n mooie tijd, maar ineens was die voorbij. Ik bleef achter met niets: ik had geen huis, geen baan en was ziek. Daardoor kon ik niet veel meer.”

Jelle Meijer (15) uit Oosterhout heeft, net als zijn moeder en oma, een licht verstandelijke beperking. Zijn moeder Angeliet herkende het bij haar zoon toen hij op de kleuterschool zat. Daar had Jelle het niet gemakkelijk; hij lag regelmatig overhoop met zijn juf.

Ludo Hoppenbrouwers (57) uit Rucphen krijgt sinds zijn scheiding begeleiding van SDW. “Ik merkte dat ik op sommige vlakken in het leven ondersteuning nodig had. Nu ik die krijg, ben ik ook van een groot deel van mijn problemen af."

Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Danny Dam (21) uit Roosendaal al heel wat tegenslagen te verwerken gehad. Wat Danny betreft, komt aan die vervelende periode binnenkort definitief een einde.

Mevrouw Wesdorp (65) uit Steenbergen heeft veel op haar bordje gehad in haar leven. “Het begon allemaal in mijn jeugd”, vertelt ze. “Ik ben de jongste van twaalf kinderen. We verhuisden veel. Op mijn tiende gingen we abrupt naar Dinteloord. Wij als kinderen wisten niet waarom.”

Jan Kruis (68) uit Asperen groeide op in een fijn gezin. Hij trouwde jong, kreeg drie kinderen en verdiende goed als pomphouder. Begin jaren tachtig ging het mis: Jans drankgebruik en liefde voor gokken liepen uit de hand. IrisZorg behandelde Jan voor zijn verslaving en begeleidt hem ook nu nog.

Na een onverwachte zwangerschap beviel Simone Nijhoff (19) uit Kesteren in december van gezonde en goedlachse dochter Leah. Toen ging de knop om: “Vroeger zei ik overal ja en amen op, maar nu neem ik mijn eigen verantwoordelijkheid en wil ik alleen het allerbeste voor Leah. Zij is mijn alles.”

Als An Verwaal (68) uit Den Haag aan haar jeugd terugdenkt, komt vooral het woord ‘eenzaamheid’ op. “Ik voelde me onbegrepen en had het gevoel dat ik er niet mocht zijn en veel te druk was. Tegenwoordig zou ik de diagnose ADHD krijgen. Ik weet zeker dat ik dit heb.”

Henk Binnendijk (54) uit Delft is een leuke, spontane vent. Tot een jaar of twintig geleden was er niets aan de hand. Hij was getrouwd, had twee kinderen en deed volop werk als ZZP’er in de bouw. “De straat helemaal in het oranje steken voor een EK, dat soort dingen deed ik.”

Nour Taja (29) komt uit Damascus, Syrië, maar woont nu in Voorschoten. Sinds februari wonen ook zijn vrouw en hun zoontje van vier in Nederland. “Ik heb hier een huis gekregen, dat ik zo mooi mogelijk heb ingericht. Ook doe ik mijn best om zo goed mogelijk Nederlands te leren.”

Hoe hij in de problemen is geraakt? Daarover vertelt Ron Vogels (38) liever niet. “Het zegt toch al genoeg dat ik in de opvang van Neos belandde?” Hij schildert een cirkel. “Kijk, dit stipje is mijn kwetsbare kant. Maar ook de rest van de ruimte in die cirkel ben ik allemaal.”

Chaya Cox (40) uit Bergeijk werd tijdens de puberteit geconfronteerd met anorexia nervosa. “Dat was een intensieve en vooral leerzame periode uit mijn leven, waar ik sterker ben uitgekomen. De zorgsector heeft altijd al mijn interesse gehad.” Haar zoon Rens had zuurstofgebrek bij zijn geboorte. Na zeven maanden werd bij hem een cerebrale parese vastgesteld.

Leanne (22) volgt met veel enthousiasme de opleiding tot beveiliger en staat positief in het leven. Bewonderenswaardig, gezien alles wat ze in haar jonge leven al heeft meegemaakt en overwonnen. “Ik wil mijn ervaringen in de Jeugdzorg vooral gebruiken om de hulp voor kinderen en jongeren beter te maken.”

Tarek Abboed (24) werd geboren in Idlib, Syrië. Sinds 17 juni 2015 woont hij in Geldrop. Ondanks zijn leeftijd heeft Tarek al veel meegemaakt. Deze geschiedenis bepaalt voor een groot deel zijn toekomst in Nederland. Als één van de velen die vanuit een vreemd land naar Nederland zijn gekomen, vertelt hij graag zijn verhaal.

Het leven van John Löhe (61) verloopt allesbehalve volgens de standaard. Hij groeide op in Den Haag, “in één van de ruigste straten van de stad”. Zijn ouders scheidden en overleden voordat John volwassen was. De wil om alles te doen om geld te verdienen loopt, net als zijn schulden, als een rode draad door Johns leven.

Sadik Haji (43) werd geboren in Faida, een klein dorpje vlakbij Mosul, Irak. “Het was en is een gebied vol oorlogsgeweld met veel nachtelijke beschietingen en soldaten op straat. Gevaar voor familie en vrienden was permanent aanwezig.” Nu woont Sadik met zijn gezin in Son en Breugel.

Het leven van Jennifer (18) stond helemaal op zijn kop toen haar vader vlak voor haar zestiende verjaardag overleed. “Alles werd anders. Ik ging niet meer naar school, kwam in een schoolgebouw te wonen en kwam in aanraking met de jeugdreclassering. Nu ben ik bijna negentien en heb ik mijn leven weer behoorlijk op de rit.”

Tarik Khalil (64) werd geboren in Salamiya, Syrië, en woont nu in Bladel. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen. “Als kind had ik vele dromen, maar schilderen en tekenen waren mijn grootste passies.” In 2014 kwam Tarik terecht in een azc in Ter Apel.

Jetty Kuijpers (56), geboren in Amsterdam, belandde na veel omzwervingen in 2004 op de Bazelhof. Na de lastige periode waarin haar ouders overleden, gaat het nu weer beter met Jetty. Poes Minoes, vriend Edwin en leuke activiteiten ondernemen zijn erg belangrijk in Jetty’s leven.

Melissa Meijer (36) werd geboren in Amsterdam Slotermeer. Al tijdens haar jeugd merkte ze dat ze een beetje anders was. Toen ze eenmaal volwassen was, leefde ze een tijdje op straat. Ze was verslaafd, maar nu is ze alleen nog maar gek op etherische oliën.

Door haar niet-erkende hoogbegaafdheid belandde Bianca van Heel (41) uit Helden verschillende keren in haar leven in diepe dalen. Nu voelt ze zich sterker dan ooit. Ze helpt anderen vanuit haar ervaringen en de opleiding die ze volgt. “Ook al heb je in het diepste dal gezeten, er is altijd een weg uit.”

Door pech in zijn leven greep Willy (49) uit Siebengewald geregeld naar de fles. Hij verloor het dak boven zijn hoofd, maar kijkt nu weer positief naar de toekomst. “Ik kom op een goede manier voor mezelf op en vraag om hulp, in plaats van in verzet te gaan.”

 Babette van der Wielen (20) woont bij haar ouders John en Wilma in Grubbenvorst. Haar zus Sanne (23) woont in Venlo. De meiden hadden een onbezorgde kindertijd en sportten fanatiek. Vanaf haar twaalfde heeft Babette echter een ernstige progressieve stofwisselingsziekte. Moeder Wilma (51) vertelt het verhaal.

Sonja Wijnands (41) uit Horst aan de Maas is als eindverantwoordelijke hét gezicht en de stuwende kracht van lunchroom ‘beej Mooren’. Krachtig en zelfverzekerd stuurt ze haar mensen aan en is ze een warme gastvrouw voor gasten in de lunchroom. Het was echter geen vanzelfsprekend verlopen race.

“Waarom overkomt mij dit allemaal?” John Theunissen (55) uit Venlo vroeg het zich regelmatig af. Hij heeft dan ook veel meegemaakt: seksueel misbruik, huiselijk geweld, een trombose, longembolie en andere fysieke problemen. Pas nu kan hij vooruitkijken, dankzij zijn werk in het gemeenschapshuis in zijn eigen wijk.

Bij de voordeur van Ger Gruntjens (62) uit Meerlo hangt een prachtig keramieken naambord. Ger kreeg het van een kunstenaar bij wie hij als dakdekker aan het werk was. Na zijn beroerte in 1995 kon Ger dat beroep niet meer uitoefenen. Toch probeert hij nog steeds alles uit het leven te halen.

Hanadi Alkalas (52) ontvluchtte in 2013 het door oorlog geteisterde Syrië. Via Libanon, Turkije en Griekenland bereikte ze, na een reis van acht maanden, Nederland. Ze kwam terecht in Kessel-Eik. “Hier voel ik me veilig. Hier is het rustig. Hier heb ik zekerheid.  Hier ben ik als vrouw zelfstandig.”

Eveline Herings (32) uit Roermond moest op jonge leeftijd al voor zichzelf zorgen. Op haar vijftiende ontspoorde ze en daarna ging het verder bergafwaarts met haar. “Tijdens mijn eerste relatie kreeg ik te maken met huiselijk geweld. Mijn kinderen hielden me op de been. Door therapie kreeg ik weer wat zelfvertrouwen.”

Als kind werd Sharona Beulen (23) uit Weert zwaar mishandeld. Als puber kreeg ze wel therapieën, maar daar had ze weinig aan. “Ik maakte het niemand gemakkelijk in die tijd. Toen ik zwanger raakte, moest ik bij de ouders van mijn vriend gaan wonen. Daar was constant ruzie.”

Sinds zijn geboorte is Con Houben (66) uit Melick halfzijdig spastisch. Hoewel hem dat fysiek beperkte, functioneerde hij lang zelfstandig. Ook nu hij afhankelijk is van hulp van anderen, woont hij nog op zichzelf. “Ik wil zoveel mogelijk zelf bepalen hoe de zorg voor mij eruitziet. Alleen zo kan ik de regie behouden.”

Cyrill Teeuwen (18) uit Roggel heeft de ziekte van Duchenne. Hierdoor zit hij in een rolstoel en kan hij zijn spieren naarmate hij ouder wordt steeds minder gebruiken. “Het was niet gemakkelijk om te accepteren dat ik deze ziekte heb, maar ondertussen weet ik het beste eruit te halen.”

Marie-José Janssens (64) uit Roermond is sinds twee jaar mantelzorger voor haar man die dementie heeft. In die tijd is er voor haarzelf en haar man een hoop veranderd. “Mijn man vertoonde gedrag waarvan ik dacht: ‘Hier klopt iets niet.’ Het bleek Alzheimer te zijn.” 

Echtpaar Hawinkels (78) uit Montfort kampt al jaren met gezondheidsklachten als reuma, hartproblemen en evenwichtsstoornissen. Zij laten hun beperkingen echter niet bepalend zijn voor hoe zij hun leven leiden. “Geluk zit in de kleine dingen van het leven en vooral in het meedoen.” Dat is hun levenswijsheid.

Eduard Papelard (48) woont sinds twee jaar in het Thomashuis in Ospeldijk. Hij heeft een progressieve spierziekte. “Ik heb in het Thomashuis al veel vooruitgang geboekt. Ik ben zelfstandiger en mobieler geworden.” Eduard heeft geluk gehad: het had ook anders kunnen lopen.       

Tijdens haar jeugd was Jessica (42) uit Udenhout al gewend om veel alleen te doen. In 2004 werd ze voor het eerst depressief. Enige tijd later kwam ze ook in de financiële problemen. “Sommige mensen maken nooit iets mee, anderen krijgen het keer op keer voor de kiezen.” 

Anja (53) uit Maurik kampt vanaf haar twintigste met overgewicht. Ze heeft al vele diëten gevolgd en vele sportscholen bezocht. Na een moeilijke jeugd trouwde ze op haar achttiende. Drie jaar geleden kwam de zwaarste periode in haar huwelijk: bij Anja en bij haar man werd kanker ontdekt.

Claudia (36) woont in Nijmegen. Ze groeide op als enig kind bij ouders die haar, maar ook elkaar, geen liefde gaven. Haar moeder misbruikte haar. Op haar twintigste kreeg ze zelf een relatie met wederom misbruik en gebrek aan liefde. “Drugs gaven me het gevoel dat ik alles aankon.”

Sonja (28) uit Tiel zat een tijd lang emotioneel vast in een knipperlichtrelatie met de vader van haar zonen Ryano (6) en Shaquille (4). “Ik voelde me daar niet veilig. We hadden regelmatig slaande en schreeuwende ruzie en er hing altijd spanning in huis. Ineens dacht ik: dit móet anders. Wat er ook gebeurt, dit wordt mijn jaar.”

Esmé (14) heeft een spier- en stofwisselingsziekte waardoor ze in een rolstoel zit. Bewegen is haast niet mogelijk, omdat haar spieren achteruitgaan. Esmé woont thuis bij haar ouders in Vuren, in een voor haar aangepaste woning. Haar trotse moeder Jolanda vertelt hun verhaal. “We zitten eigenlijk al in de ‘blessuretijd’.”

“Mijn dochter Sienna (11) heeft autisme met meervoudige verstandelijke beperkingen. Ze woont in een gezinshuis van Cordaan, maar is regelmatig thuis”, vertelt Satcha. Ze maakte een heel proces door om tot acceptatie van de beperkingen van Sienna te komen. “Je moet vechten voor je positie als moeder van een kind dat niet meer thuis woont.”

Huub (6) woont samen met zijn ouders en broertje Koen (5) en zusje Fien (3) aan de rand van Amsterdam. Bij de geboorte had Huub een lage Apgar-score en was er meteen een vermoeden dat het om Down ging. Machteld, zijn moeder, vertelt: “Huub ontwikkelt zich heel langzaam.”

Khadija (41) is moeder van vier kinderen. Haar jongste dochter Amber (4) heeft een ontwikkelingsachterstand als gevolg van ademhalingsproblemen bij haar geboorte. In Amsterdam Slotermeer praat Khadija honderduit over Amber, een ‘normaal’ kindje dat geen rustmomenten kent. “Ik kan haar geen moment uit het oog verliezen.”

Faraisha (14) is geboren met een verstandelijke beperking en autisme. Het is een vrolijk meisje, een gevoelsmens. “Ze kan je opvrolijken als je verdrietig bent”, zegt haar moeder Zahida. Samen met haar twee andere dochters zorgt ze voor Faraisha. “Het lijkt wel of Faraisha ons allemaal bij elkaar houdt.”

Avanaisa (8) is de jongste dochter van Merlin. Ze heeft twee zussen (21 en 13). De oma van Avanaisa is 30 jaar geleden met haar negen kinderen vanuit Suriname naar Amsterdam verhuisd. Eén van die kinderen heeft epilepsie, net als Avanaisa. Bij Avanaisa is er echter meer aan de hand.

Paul (5) is geboren met klompvoetjes en meerdere beperkingen. Hij begint nu een paar woorden te spreken; met gebaren maakt hij duidelijk wat hij wil. Lopen doet hij met zijn looprek. Zijn moeder Emmanuela komt uit Kameroen. Ze vertelt met liefde over haar zoon: “Mijn grootste angst is dat Paul geen verblijfsvergunning krijgt.”

Lisa (7) woont met haar ouders Myron en Carissa in Amsterdam. Haar broertje Maxwell (7 maanden) is een gezonde baby. Zelf had Lisa een moeilijke start met een levensbedreigende hartafwijking en leukemie. Ze is een bijzonder meisje dat nog steeds intensieve begeleiding vraagt. Lisa heeft het syndroom van Down.

Fenna (7) woont samen met haar ouders Annemieke en Dick en haar zusje Meike (5) en broertje Hidde (3) in Amsterdam. Ook Tonneke is belangrijk in het leven van Fenna. Zij begeleidt haar al sinds de crèche. “Fenna heeft geluk gehad; het gaat goed met haar en ze is een heel vrolijk kind!”

Jarenlang liep Sofie (45) tegen problemen aan die anderen niet hadden. “‘Sofie moet meer zeggen in de klas.’ Het stond in al mijn rapporten van de basisschool. Mijn klasgenoten moesten minder kletsen, bij mij kwam er geen woord uit.” Op haar 43ste komt Sofie erachter waar dat aan ligt.

Gerrit (52) woont samen met zijn puberende dochters in Breda. Dat is niet altijd even makkelijk. Op hun beurt vinden de dochters van Gerrit het vaak lastig om om te gaan met zijn beperkingen. “Ik heb het nodige voor mijn kiezen gehad en we krijgen nu hulp van Surplus.”

Paul (55) woont zelfstandig in Breda, maar er komt nooit iemand bij hem binnen. Zijn omgeving heeft er geen idee van dat zijn huis eigenlijk niet meer bewoonbaar is. “Ik bereikte een dieptepunt toen ik uit nieuwsgierigheid verdovende middelen uitprobeerde.”

Het echtpaar Hellemons woont sinds anderhalf jaar in een aangepaste woning in Roosendaal. De omgeving doet mevrouw goed. Zo kan meneer Hellemons (66) de zorg voor zijn vrouw (63) na haar herseninfarct beter volhouden. “Al moet ik het nog twintig jaar doen, dat maakt me niet uit.”

Peter Geluk (55) woont sinds zijn tiende jaar in Hooge Zwaluwe. Door zuurstoftekort tijdens zijn geboorte heeft Peter een hersenbeschadiging opgelopen. “Er gebeurt zoveel in de wereld. Ik kan het niet altijd bijbenen.” Peter en zijn vrouw Alexandra kunnen dankzij een goed netwerk veel zelf.

Als kind leefde Frank (19) veel op straat in Nijmegen, aan regels had hij maling. Zowel thuis als daarbuiten kwam hij in de problemen, tot zijn moeder hem aanmeldde bij InZicht. “Nu denk ik eerst na en loop ik weg uit een situatie.”

Dat ze publiekelijk haar verhaal doet, zegt eigenlijk al alles, vindt Marja Brederveld (49). Bij Marja werden ernstige depressies met psychotische kenmerken vastgesteld. Haar grootste probleem was dat ze niet over zichzelf en haar problemen kon praten. “Dat is nu gelukkig helemaal anders.” 

Johan (43) was lange tijd een crimineel en harddrugsverslaafde. Hij komt uit een goed en hecht nest. Toch ging het op zijn achttiende mis. Hij volgde de weg langs verschillende voorzieningen van IrisZorg. Via hen heeft hij nu een eigen woning. “Ik ben de koning te rijk!”

De ouders van Stefan (27) zijn gescheiden toen hij nog klein was. Zijn broer had psychische problemen en er was veel ruzie thuis. Stefan leerde nooit met emoties om te gaan. Hij ontdekte als puber dat soft- en harddrugs zijn zorgen verminderden. Tien jaar later vindt hij hulp bij GGZ Momentum.

Thea (58) werkt als ervaringsdeskundige bij de RIBW Arnhem & Veluwe Vallei. Jaren geleden zocht ze zelf hulp vanwege haar incestverleden. “De hulpverlener dacht te weten hoe ik in elkaar zat en wat ik nodig had. Toen wilde ik aan de andere kant van de tafel komen te zitten. Dat is gelukt!”

Anita (18) woont nu een maand op kamers in Nijmegen. Bij Entrea volgt ze een VertrekTraining waar zij praktische vaardigheden leert, zodat ze zelfstandig kan wonen. Anita heeft ADD, waardoor ze veel dingen vergeet. Het leven valt haar zwaar. Tussen diepe zuchten door vertelt ze haar verhaal.

Drie jaar geleden werd Diane Zwart (56) opgevangen bij het Labrehuis in Eindhoven. Ze was de weg kwijt. Geen huis meer, geen gezin. Haar kinderen waren weggegaan met hun vader. "Ik kwam binnen als een dood vogeltje, volkomen depressief en vol schaamte."

Anneke (56) kwam vaak mensen tegen die misbruik maakten van haar goedheid. Ook zelfstandig wonen ging niet zo goed. Nu heeft ze begeleiding en werkt ze op de boerderij van Maasveld. Daar heeft ze het erg naar haar zin en begeleidt ze de meervoudig gehandicapte Erik. "We hebben echt een hele hechte band."

Ton van Os (65) is geboren en getogen in ’s-Hertogenbosch. Toen hij zijn baan kwijt raakte, kwam hij tot de ontdekking dat zijn werkgever zijn belastingzaken regelde. Hij wist niet wat te doen: “Ik stopte de belastingbrieven weg, alsof ze niet bestonden en dat is de grootste fout geweest die ik kon maken.”

Joey (21) is op zijn achttiende het huis uit gegaan omdat het niet goed ging tussen hem en zijn moeder. Hij kwam bij SMO ’s-Hertogenbosch terecht nadat hij stopte met zijn opleiding en daardoor de studiefinanciering kwijtraakte. Onder het genot van een kopje koffie vertelt Joey: “Het liefst zou ik weer naar school gaan, maar mijn hoofd zit te vol.”

Andrea (29) is moeder van Alicia (12) en Jason (10). "Nadat Jason was geboren, kwam Jeugdzorg op de proppen met een uithuisplaatsing van mijn twee kinderen. Dat heeft er bij mij behoorlijk ingehakt.” Ze heeft een nieuwe vriend en is in verwachting van haar derde kind.

Henk Oosting (62) heeft problemen met zijn rug, chronische leukemie en is drager van het tuberculose virus. Toen hij in 2010 zijn baan kwijt raakte, raakte hij dakloos. Nu heeft hij weer een eigen woning en twee kittens. “Ik ben er trots op dat ik dit heb bereikt.”

Eleanora Beisser (31) kwam door haar vriend financieel in de problemen. Ze klopte met haar dochter aan bij de vrouwenopvang. “Ik had een eigen bedrijf, maar ik zat niet lekker in mijn vel. Mijn vriend regelde alles en ik tekende gewoon. Toen de Belastingdienst kwam, bleek dat ik geen geld meer had.” 

“Hij schopte, mishandelde en bedreigde me. Ik was geen vrouw, maar een hond die zit en blaft.” Madja (34), moeder van drie kinderen en van Marokkaanse afkomst, komt jong naar Nederland. Ze heeft het paradijs voor ogen, maar ondervindt niets dan ellende. Ze heeft nog een wens: vrij zijn.

Andre Harmse (45) is een echte Bosschenaar. "Ik heb een paar levensgezellen: Grap en Grol. Ze helpen me om door lastige situaties te komen. En ze houden mijn leven leuk. In de afgelopen twee jaar heb ik een hele zware tijd gehad, maar zij houden me op de been."

Rosanna Brekelmans (64) heeft reuma en raakte in Californië dakloos. Haar vader zei altijd: “Wanneer je ouder bent, verhuis dan naar Nederland, daar zorgen ze beter voor ouderen.” Ze liet haar dochter en kleinkind achter en kwam in ’s-Hertogenbosch in een fijn opvanghuis terecht. “Wanneer mijn Nederlands nog beter is, wil ik graag vrijwilligerswerk gaan doen.” 

Leontine (44) wilde die klapper maken, maar dat kwam haar duur te staan. Die gokknaller kwam er nooit, maar wel de klap op de vuurpijl. In een flits was zij haar huwelijk, woning, ouders en haar leven kwijt. Maar ze krabbelde terug. “Mijn kracht is dat ik altijd positief ben geweest.”

Door een zonnebril met oranje getinte glazen kijkt Jarno Hannu (42) de wereld in. Samen met een rossig baardje geeft dat zijn overwegend zwarte verschijning kleur. Sinds elf weken verblijft Jarno in het Inloopschip in de Hinthammerstraat in ‘s-Hertogenbosch. “Een kans”, zegt hij zelf.

Neuza Soares Gomes (38) kwam na een gewelddadige relatie bij de vrouwenopvang terecht. Nu woont ze in haar eigen huis. In haar woonkamer hangt een fotoposter. “Mijn zoon”, vertelt ze trots. “Hij is er nu niet bij. Hij weet niet alles van mijn verleden. Dat komt wel als hij oud genoeg is.”

Stijn (19) is de oudste van de twee zoons die zijn ouders hebben gekregen. “Net als de meesten ben ik kerngezond geboren. Alles zat eraan en alles leek te kloppen. Inmiddels weet ik beter. Nadat ik de basisschool had verlaten en naar de havo was gegaan, ging het helemaal mis.”

Cora (55) is opgegroeid in Krimpen aan den IJssel. Na een roerige periode in haar leven is ze samen met haar twee dochters neergestreken in Heeze-Leende. Nu ze haar leven sinds enige tijd weer op de rit heeft, is ze klaar voor de volgende stap.

Jack Ummels (58) uit Valkenswaard is regelmatig te vinden bij De Boei. Hij werkt daar nu als vrijwilliger. “Vroeger ben ik samen met een collega een bedrijf begonnen. Een enorme uitdaging in het begin, maar na een paar jaar liep het bedrijf prima. Op dat moment gebeurde er iets met mij.”

“Als ik even de kapper mag bellen, ben ik een gelukkig mens…”, zegt Piet (85) na de begroetingshanddruk. Thil, volgend jaar februari al 55 jaar Piets vrouw, is er niet. Vrijdags is zij op de zorgboerderij van Marty van der Kruis. “Dat vindt ze geweldig!”

Willem van Kempen (38) is geboren en opgegroeid in Horst (Noord-Limburg). Zijn ouders en broertje wonen daar nog steeds en zijn zus woont in Venray. Willem woont sinds februari 2013 zelfstandig in Heerlen. Daarvoor verbleef hij op de Forensische Psychiatrische Afdeling (FPA) van Mondriaan en heeft hij verschillende keren de bajes van binnen gezien.

Vincent (48), zoon van Jo Vaessen (73) en Els Scheepers (72) is schizofreen. Jo heeft zich in het ziektebeeld verdiept en is goed in staat ermee om te gaan. Jo’s interesse in de geestelijke gezondheidszorg nam toe en hij ontwikkelde zich tot een deskundige en gedreven belangenbehartiger.

Garrelt Palland (52) is opgegroeid in Heerlen en kwam tijdens de puberteit in aanraking met drugs. “Ik zwierf over straat en pleegde winkeldiefstallen. 34 jaar heb ik in een roes geleefd, maar nu heb ik mijn leven weer op de rails.”

Toen de vrouw van Jan Golverdingen (61) stierf aan de gevolgen van kanker, raakte hij in een diep dal. Op zijn werk toonden ze weinig begrip voor hem en onzeker is of hij zijn baan kan behouden. Sinds kort is Jan opgenomen in het Centrum voor Psychisch Herstel in Rosmalen. Hier komt Jan tot rust en leert hij omgaan met de heftige gebeurtenissen in zijn leven.

Toen hij niets meer had en het leven niet meer zag zitten, trok Kishoor (45) bij SMO Verdihuis aan de bel. Drank maakt meer kapot dan je lief is, zo ook bij Kishoor. Zijn grote trots, zijn gezin, viel uit elkaar. Hij raakte in contact met justitie, GGZ en verslavingszorg. Op zijn huis zat een restschuld, hij werd dakloos.

"Dat doet mijn kind ook wel eens!" Goedbedoeld, maar wat doet deze zin Brigitte (39) uit Oss pijn. “Ik besef dat het vaak uit een goed bedoelde reactie komt, maar wat mensen niet zien, is dat ik al jaren worstel met het vinden van de juiste weg voor mijn kinderen.”

Dennis (35) had alles goed voor elkaar, totdat hij zijn baan verloor. Hij zag het niet meer zitten en raakte depressief. In één jaar tijd raakte hij alles kwijt wat hij had: zijn huis, zijn werk, zijn sociaal leven en zijn eigenwaarde. “In principe zag mijn jeugd er goed uit totdat mijn ouders gingen scheiden.”

Het leven was niet altijd aardig voor Francine Speetjens (55). Ze verloor op jonge leeftijd haar ouders en begroef vijf jaar geleden haar man. Ook mist ze een oog, heeft ze sinds haar jeugd diabetes en is ze vanwege slechte longen afhankelijk van extra zuurstof. Maar Francine laat zich niet uit het veld slaan: “Ik ben gelukkig heel positief.”

Leny Zwanenburg (88) zet na binnenkomst van haar gasten een lekker kopje koffie. Ze woont al sinds 1968 in dezelfde flat. Zij, haar man en hun kinderen waren de eerste bewoners. Ze woont nu alleen. “Je moet zelf actief blijven en contact met andere mensen zoeken. Je moet voorkomen dat je thuis gaat zitten wegkwijnen.”

Manuela van Eekelen (39) krijgt sinds 2011 zorg en ondersteuning bij het wonen en werken van Stichting WonenPlus. “Ik werd nergens aanvaard omdat ik een handicap heb. Tijdens mijn geboorte heb ik zuurstoftekort gehad in mijn hersenen. Ik heb in mijn leven vaak opnieuw moeten vechten voor mijn eigen plekje, nu is het gelukt. Ik heb nooit opgegeven!”

Ellen (44) is een alleenstaande moeder van Glenn (15) en Edwin (10) die buiten haar schuld in de financiële problemen is gekomen. Door de hulp van Humanitas bij haar thuisadministratie heeft zij weer zicht op haar zaken en de financiën. “Ik heb de regie over mijn leven weer terug.”

Wil Menzo (42) woont op de zorgboerderij Ophovenerhof in Sittard. Hij heeft een licht verstandelijke beperking. Overdag werkt hij op de Ophovenerhof of op de streekboerderij Daniken in Geleen. “Ik heb op jonge leeftijd mijn vader verloren.”

Nicole Meens (26) is een vrolijke jonge meid met een open en vriendelijk gezicht. Als ze je aankijkt, krijg je vanzelf een glimlach op je gezicht. Haar hartelijke en vriendelijke verschijning werkt aanstekelijk. Nicole is geboren met het syndroom van Down. Het lijkt haar niet te deren.

Pauline van der Werf (55) komt graag naar Stichting Buitengewoon om zich creatief te uiten en onder de mensen te zijn. Ik heb een vervelende jeugd gehad waarin dingen zijn gebeurd die ik liever niet vertel. "Ik heb een halfbroer. Na de lagere school heb ik een paar jaar huishoudschool gedaan."

Wilma van Lent (54) is geboren en getogen in Geleen in een gezin van elf kinderen, vier jongens en zeven meisjes. “Ik ben de middelste en heb geen fijne jeugd gehad. Doordat ik veel heb meegemaakt zit mijn rugzak behoorlijk ‘vol’. Met eenentwintig jaar raakte ik in verwachting en kreeg ik een zoon. Ik heb hem alleen opgevoed.”

Mevrouw Boelen (76) heeft de ziekte van Alzheimer. Zij woont zelfstandig met dagelijkse hulp van dochter Petra. Haar vriend Kees komt iedere avond en in het weekend. Elke ochtend en avond komt de thuiszorg. Dochter Petra vertelt het verhaal omdat een interview te veel onrust bij mevrouw zou veroorzaken en zij het niet meer kan verwoorden.

Megan Hardy (18) heeft geen goede jeugd gehad. “Toen ik vier jaar was, zijn mijn ouders gescheiden omdat ik werd misbruikt door mijn stiefbroer. Ik heb toen in een Blijf van m’n Lijf-huis gezeten en twee jaar bij iemand anders gewoond omdat mijn moeder mij niet kon helpen. Daarna heeft mijn moeder mij vaak thuis gehouden.”

Lavinia (18) woont momenteel op KamerTrainingsCentrum de Hamakerlaan in Utrecht. Ze is op haar vijftiende jaar uit huis geplaatst. Dit is vaak moeilijk geweest, maar als ze erop terugkijkt kan ze zeggen dat dit haar heeft gemaakt tot de sterke persoon die ze nu is. “Ik ben trots dat ik het gered heb.”

Meneer Esen (74) woont in een flat in Overvecht met prachtig uitzicht over Utrecht. Het balkon staat vol bloemen en er groeien zelfs tomaten! “Ik ben opgegroeid in een groot gezin, in een dorp in het oosten van Turkije. We leefden van de landbouw en hadden koeien en schapen.”

Tamara Akkermans (29) is al vaak verhuisd, maar toch heeft ze haar vaste stek nog niet gevonden. Sinds vorig jaar woont ze in Utrecht. Nog steeds zoekt ze naar haar eigen plekje. “Als kind was ik erg ongehoorzaam, heel snel boos en agressief. Mijn jeugd is daardoor niet zo leuk geweest.”

Willem-Pieter Nijenhuis (45) heeft aan den lijve ondervonden dat herstellen van een psychische kwetsbaarheid mogelijk is. Hij wil anderen steunen in hun herstelproces. “Ik ben opgegroeid in de Betuwe in een groot gezin met strenge regels. Ik wilde dokter worden om anderen te helpen.”

Wil Heimensen (64) houdt niet van de stilte. Het liefste heeft ze altijd mensen om zich heen. Iedere nacht droomt Wil over haar overleden man die haar dagelijks psychisch en lichamelijk mishandelde. Ze wordt dan vaak badend in het zweet wakker. “Ik vind het moeilijk om erover te praten, maar ik moet doorzetten.”

Alfred Hinterbergen (54) zwierf door de Utrechtse straten. Nu raapt hij eieren en voert kalveren op zorgboerderij Nieuw Bureveld. Hij heeft het er naar zijn zin. Boer Dirk-Jan is trots op zijn medewerker, al komt Alfred waarschijnlijk nooit meer van zijn alcoholverslaving af. “Ik heb hier mijn vaste bezigheden. Alles is leuk hier.”

Dagmar (34) woont in Overvecht met haar hond Mus en dwergpapegaai Mazzel. “Als oudste van vier kinderen groeide ik op in een piepklein dorpje ten noorden van Utrecht. Helaas was mijn jeugd niet veilig, ik had flinke ‘nestpech’. Daardoor heb ik extreme dingen meegemaakt die, op een bepaalde manier, hun sporen hebben achtergelaten.”

Fedde (5) woont in Amersfoort met zijn ouders en zijn broertje Siep. Fedde werd geboren na 33 weken zwangerschap. Aan zijn ouders werd verteld dat hij het niet zou halen omdat zijn nieren niet werkten. Maar Fedde bleek sterk. Toen hij drie jaar was, stond zijn moeder een nier aan hem af.

Joi (24) heeft de Amerikaanse nationaliteit, maar woont al geruime tijd in Eindhoven. Ze komt niet uit een doorsnee gezin. Noodgedwongen leerde ze al snel op zichzelf te staan. Op school ging het ook niet goed, zowel in psychologisch als sociaal opzicht. “Mijn moeder besteedde geen aandacht aan mij. Zij vond haar alcoholverslaving belangrijker.”

Esther (27) woont in Eindhoven en werkt sinds enkele jaren als administratief medewerkster parttime bij Autismepunt in Eindhoven. Bijzonderheid daarbij is dat zij zelf ook een vorm van autisme heeft. Op openhartige wijze vertelt Esther haar levensverhaal. “Ik heb fantastische ouders. Mijn kindertijd was niet anders dan bij andere kinderen. Pas in groep drie begon het minder te gaan.”

Filiz is op zesjarige leeftijd van Turkije naar Nederland gekomen en is 21 jaar getrouwd. Ze kregen twee kinderen. Hun dochter Burcin (17) heeft een verstandelijke beperking. Burcin heeft meerdere talenten. Eén van die talenten is vragen stellen: 500 op een dag haalt ze wel!

Caro Niang (37) is geboren in Senegal. Op haar negende jaar is zij naar Nederland gekomen. Ze heeft vijf kinderen, is getrouwd, maar haar man woont in Senegal. Het is de vraag of hij ooit naar Nederland zal mogen komen om voor het gezin te zorgen.

Indy (40) werd beschermd opgevoed. “Alles werd voor me gedaan en opgelost. Er werden niet veel eisen aan mij gesteld. Ook toen ik het huis uit was en mijn eigen gezin had, deed mijn moeder nog alles voor me, van de was tot de administratie. Daardoor heb ik niet geleerd mijn problemen zelf op te lossen.”

Lars (16) woont sinds tien maanden in een begeleid wonen groep in Veldhoven. “Mijn vader is overleden toen ik zeven jaar was. Sindsdien heeft mijn moeder voor mijn broertje en mij gezorgd. Toen ik acht jaar was, kreeg ik na het sporten heftige spierpijnen. Ik bleek een zeer zeldzame spierziekte te hebben.”

Frans Merckx (47) woont alweer enige tijd zelfstandig op een appartement vlakbij het centrum van Eindhoven. Door een mislukte relatie, arbeidsongeschiktheid en schulden raakte hij van het rechte pad en werd verslaafd. Met hulp van Lunet zorg kan hij zich nu goed redden.

Jane Nakpech (18) werd geboren in Thailand en kwam op vijfjarige leeftijd naar Nederland. “Tot mijn twaalfde jaar heb ik een leuke jeugd gehad. Toen gingen mijn ouders scheiden. Ik moest altijd liegen. Ik leefde in een leugen. Papa en mama waren gescheiden maar niemand mocht dat weten. In mijn puberteit ben ik weggelopen.”

Harrie van de Wiel (54) heeft na zijn geboorte een jaar in het ziekenhuis gelegen. “Ik ben opgegroeid in Eindhoven in het stadsdeel Strijp samen met mijn ouders en twee jongere zussen. Een ander kindje in ons gezin is op jonge leeftijd overleden. Mijn grote hobby was voetballen en dat deed ik bij voetbalvereniging Brabantia in Eindhoven.”

Esther (41) is een moeder van drie kinderen. “Mijn zorg ligt bij de jongste, mijn dochter van vijftien jaar. Zij werd op de basisschool gepest en heeft daar ook andere nare ervaringen opgedaan. De problemen werden echt heftig toen ze naar de middelbare school ging.”

Dook Harks (69) is getrouwd en al een poosje met pensioen. “Ik heb altijd bij Philips gewerkt. Ik was daar productiemanager. Dat was een mooie tijd. We hebben een goed leven. Daar hebben we ook hard voor gewerkt. Ongeveer vier jaar geleden is ons leven veranderd.”

De jeugd van Richard (28) verliep heftig en problematisch. “Mijn vader vertrok toen ik vier jaar was en liet mijn broertje, moeder en mij met een flinke schuld achter. Hij heeft in mijn ogen nooit zijn vaderrol vervuld. Een paar jaar later heb ik mijn broertje verloren.”

Carlijn (47) is vier dagdelen per week te vinden op kinder- en zorgboerderij Oosterhoeve aan de Oosterplasweg en wil haar verhaal wel vertellen. Maar ze vindt het ook moeilijk, omdat ze niet echt trots is op de voorliggende periode waarin alcohol de hoofdrol speelde.

Anja (45) en Rien Verhagen (46) hebben vijfentwintig jaar een relatie en twee dochters, Kelly (16) en Sylvana (14). Ze ontvangen me hartelijk in hun woning waar ze sinds vijf maanden wonen. “Eindelijk weer een eigen plek. We zijn hier zo blij mee!”

Esmeralda Claassen (38) is een jonge, intelligente vrouw die met haar man Reynoud, dochter Megan (6) en zoon Connor (4) in Rosmalen woont. Drie jaar geleden werd bij haar een erfelijke vorm van borstkanker geconstateerd. “Dat was niet gemakkelijk. Gedurende deze periode kreeg ik ondersteuning van Humanitas.”

“Kijk, een appje van Anouk (15). Een 9 voor wiskunde!” Lachend laat moeder Mariëtte Schapers het bericht zien aan haar huidige man Jan-Willem de Rover. Het gaat goed met Anouk. Dat was anders na de scheiding van Mariëtte en haar ex-man. Anouk zat klem in haar loyaliteit naar beide ouders.

Tonny de Jong (72) is het middelste kind in een gezin van zeven kinderen op een boerderij in de Moer, gemeente Loon op Zand. Na de huishoudschool ging ze werken op een naaiatelier, kinderkleding maken. “Ik was toen achttien jaar.” Maar het ging niet goed met haar.

Mevrouw Jansen (87) is een hartelijke, positieve en krachtige vrouw. Ze is een echte Tilburgse en erg gelukkig met haar man en familie. Door een ernstige vorm van artrose heeft ze veel pijn en kan ze niet alles zelf doen.

John (48) en Joost (45) trekken samen op. Door zijn autistische stoornis is vrienden maken voor John lastiger. Maatje Joost bleek de oplossing. John: “Ik heb nu ruim een jaar contact met Joost en dat bevalt prima.”

Kitty is een jonge spontane vrouw (43) die met haar man Paul en haar kinderen Benja (14) en Owen (13) in Udenhout woont. Sinds zeven jaar staat Kitty’s leven deels in het teken van de ziekte fibromyalgie wat letterlijk betekent pijn in bindweefsel en spieren. Door haar ziekte heeft ze geleerd om veel bewuster in het leven te staan en keuzes te maken.

Quinn (2) was altijd al een druk mannetje. Toen hij ziek werd en vanwege uitdroging drie maanden in het ziekenhuis had gelegen, ging hij helemaal zijn eigen gang. Zijn ouders wisten niet meer wat ze met hem aan moesten. Moeder Rowenna overwon haar schaamte en trok aan de bel.

Joop van den Langenberg (67) en zijn vrouw Paula zijn onder de indruk van Loket Z. “Binnen korte tijd hadden we een volledig op maat gemaakte traplift in huis zodat ik makkelijk naar boven kan. Zo kan ik meer dingen doen op een dag.”

Edwin Kolen (43) uit Tilburg weet als geen ander hoe het is om de grip op je leven te verliezen. Gelukkig heeft hij zijn leven weer op de rit. Via Novadic Kentron startte hij een re-integratietraject bij kringloopbedrijf La Poubelle, waar hij nu een vaste baan heeft.

Jeroen van Griensven en Lotje Agterberg wonen met hun mooie dochter Feikje van bijna vier jaar in Tilburg. Jeroen (30) heeft een baan van twaalf uur in de kinderopvang, is werkzoekende en start in september een leerwerktraject. Lotje (30) heeft een creatieve opleiding en ontvangt een Wajong-uitkering.

Ben Timmermans (51) woont met zijn hond, vogels en vissen in Tilburg. Zijn bed staat in de woonkamer, zijn rolstoel in de gang. Na een herniaoperatie aan de nekwervels kreeg Ben twee jaar geleden een incomplete dwarslaesie.

Bob Smits werd in Made geboren maar woont al enkele jaren in Tilburg vanwege zijn psychose. “Die slechte tijd heeft mij ook heel veel goeds gebracht. Ik heb geleerd dat iedereen boven zichzelf kan uitstijgen.”

Na een bewogen leven trok Farina Felicia (25) bij SMO Traverse aan de bel. Hoogste tijd voor een grote verandering. Ze komt uit een groot, druk gezin waarin ieder zijn eigen leventje leefde. Farina dus ook. Zij raakte haar werk en het dak boven haar hoofd kwijt, terwijl de schulden opliepen.

Jaap Janssen (51) uit Tilburg worstelt zich los van zijn verleden. Hij ging al jong het leger in en vocht op leven en dood. Als veteraan raakte hij de weg kwijt. Hij bleek te lijden aan Post Traumatisch Stress Syndroom. “Ik heb heel wat ellende gezien, in Irak was het gewoon prijsschieten.”

Nettie van Gemert (79) groeide op in Nijmegen in een gezin met drie broers en een zus. Haar ouders hadden een bakkerij. Door één misstap veranderde haar leven. Een simpele val draaide uit op posttraumatische dystrofie waardoor ze invalide werd en iedere dag veel pijn heeft.

Ben van der Minne (44) weet waar hij gelukkig van wordt. Niet van thuiszitten en tobben. Wel van rijden in de witte bestelbus van KlusPlus, sjouwen en lekker bezig zijn. Vrijbuiter Ben heeft zijn stek gevonden bij de werkplaats van Amarant in Tilburg-Noord. Een werkplaats voor mannen en vrouwen die van aanpakken weten. “Niet voor watjes.”

Eric van Delden (53) werd geboren in een gezin met een zus in Amsterdam. Nu woont hij in Goirle in een zorgwoning. “Tijdens mijn geboorte heb ik een hersenbeschadiging opgelopen door zuurstoftekort. Dit uit zich door spasmen in mijn hele lichaam. En ik ben hierdoor ook moeilijker verstaanbaar. Verstandelijk kan en weet ik alles.”

Glenn Schrijvers (13) woont met zijn ouders in Tilburg en heeft verschillende stempels en diagnoses. De tiener is een jongen met een hart van goud. Hij is echter vaak erg druk en aanwezig en heeft altijd een verhaal te vertellen met een flinke dosis humor.

Reinier Scholsberg (36), Bunde, wordt als kind geconfronteerd met een hersentumor. Behandeling op behandeling volgt en hij raakt zelfs in coma. Hij houdt er epilepsie en hoofdpijn aan over en zijn kortetermijngeheugen werkt bijna niet. Maar Reinier is positief ingesteld. Een portret van een bijzondere, humoristische en sterke man.

Eveline (28) heeft het VCF-syndroom. Dit staat voor Velo-cardio-faciaal syndroom en is een aangeboren afwijking. “Hierdoor heb ik hartproblemen. Ook kan ik niet zo goed leren en ben ik snel afgeleid.” Eveline woont bij haar ouders. Ze heeft een broer en een zus.

Bart van de Laar (27) uit Weert heeft een lichte vorm van autisme. “Ik zie de wereld anders dan de meesten. Informatie wordt in mijn hoofd anders verwerkt. Mensen zien het niet aan mij en dat maakt het moeilijk. Ik zie mezelf níet echt anders, maar ik heb een gebruiksaanwijzing.”

José Bessems (71) heeft de ziekte van Alzheimer met vasculaire dementie en woont in VillaKeizersKroon in Maastricht, een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie en geheugenproblemen waar 24-uurszorg aanwezig is. José kan zelf niet meer praten, dus vertelt haar dochter.

Lindsay Sukkel (27) verblijft al een jaar binnen de moederopvang van RIMO in Landgraaf. Ze is moeder van Nikita van zes en Gino van drie jaar oud. Lindsay heeft veel problemen gekend en is vastberaden hier wat aan te veranderen. “Ik was de weg helemaal kwijt.”

Chantal Verhagen (38) is een alleenstaande moeder van een negenjarige dochter. “Ik merkte dat ik hulp nodig had bij het opvoeden. Via de juffrouw van school ben ik verwezen naar het Centrum Jeugd en Gezin en zij hadden van Triple P gehoord. Zo ben ik in contact gekomen met LEVgroep.”

Dorina van Dooren (28) heeft geen prettige herinneringen aan haar jeugd. “Daarom ben ik ook op mijn achttiende uit huis gegaan. Eerst een crisisplaatsing van twee jaar, daarna nog drie verhuizingen en nu woon ik in een appartement ergens in een kleine plaats in de Peel.”

Jeroen (24) heeft sinds zijn zesde jaar te maken met hulpverleners en instanties. Na een verkeerde diagnose (ADHD) wordt in 2005 de juiste diagnose gesteld: PDD-NOS. Jarenlang verkast hij van instantie naar instantie en als hij in 2009 op straat belandt, moet hij vechten om te overleven.

Frank Guinea van Es (44), geboren en getogen in Venray, komt uit een warm en hecht gezin (vader, moeder en zusje). “Mijn jeugd was leuk en minder leuk. De leuke dingen waren dat ik veel buiten speelde. Minder leuk was de tijd dat oma in het ziekenhuis lag.”

Gino Stoffels (22), geboren en getogen in Helmond, heeft al veel op z'n pad gehad. Begin dit jaar ging hij zelfstandig wonen in een huis van Totaalzorg Wonen. Dagelijks krijgt hij daarbij ondersteuning. ''Blij dat ik eindelijk een dak boven mijn hoofd heb.''

Alma van der Laan (63) woonde vroeger zelfstandig. Ze is moeder van drie kinderen. Maar door haar verstandelijke beperking en ongelukkige keuzes kwam ze steeds verder in de problemen. Sinds 2005 woont ze bij Amarant. En nu heeft ze haar leven weer goed op de rails.

Jos de Jong (bijna 17) rijdt scooter, zit in havo 4 en heeft een vriendinnetje. Hij kan goed sporten en is graag bij zijn vrienden. Na een zware tijd, waarin Jos drugs gebruikte en zelfs dealde, lieten zijn ouders hem testen. Jos heeft ADD en Asperger, beide autistische stoornissen.

Marjan Reemers (42) vluchtte voor haar geldproblemen en raakte haar huis kwijt. Ze kwam terecht in het Ritahuis van Neos, een opvangvoorziening voor dak- en thuislozen in Eindhoven. ''Behalve enkele goede vrienden wist niemand van mijn situatie. Ik schaamde me voor wat ik had laten gebeuren.''

Conchita Franzo (44) woont sinds juni van dit jaar in Herderheem, een woonvoorziening van Stichting Maatschappelijke Opvang Breda. Het leven noemt ze 'een gevecht', iedere dag weer. ''Ik heb een paar keer een terugval gehad maar ik hou het vol. Ik wil nooit meer terug.''

Jeannette (49) is vorig jaar uit haar huis gezet omdat er een grote huurachterstand was. Ze woont nu met haar man en tweeling van 13 jaar bij haar alleenstaande vader. Toch geeft ze niet op en blijft ze knokken voor haar gezin.

Lucia Bijvank (58) is opgegroeid in Amsterdam en jongste uit een gezin van vijf kinderen. ''Het overlijden van mijn broer Paul aan leukemie had een grote impact op mijn leven. Toen ook vrij snel daarna mijn broers en zussen het ouderlijk huis verlieten, was ik alleen met mijn ouders en de spanningen in huis.''

Delian van Rhenen (3), de jongste telg in het gezin, is door zijn beperking een handenbindertje. Dat heeft zijn weerslag op het hele gezin. ''Delian heeft continu aandacht nodig'', aldus zijn moeder Monique. ''Soms zoveel dat er voor zijn zusjes van 5 en 7 niets overblijft.''

Jessy (23) woonde in een kraakpand. Hij verzamelde materiaal om 's avonds de kachel te stoken en struinde langs supermarkten, in de hoop iets goeds en eetbaars te vinden. Tot iemand van het straathoekwerk hem attendeerde op een project van ProLabor, bedoeld voor probleem- en dakloze jongeren.

Sjaak Mentzij (56) heeft een licht verstandelijk beperking. Het is voor hem lastig om situaties van tevoren in te kunnen schatten en de gevolgen te overzien. Ook heeft hij moeite met dingen onthouden en het geheel te overzien.

Linda van Nistelrooij (70) kwam op haar achtste vanuit Indonesië naar Nederland. Een hele ervaring: het was winter en ze dacht dat er poedersuiker uit de lucht kwam! Dat zij werd uitgescholden voor 'zwartje' was minder leuk. Toch had ze toen kleine zorgen vergeleken met de afgelopen jaren.

Frans van der Zanden (58) is opgegroeid in de hippietijd waarin alles kon. Weinig grenzen, experimenteren met drugs. Op drugs rustte echter een taboe, drinken mocht wel. In de bouw leerde hij bier drinken. Alcohol begon zijn leven te beheersen.

10 februari 2009. Die dag houdt Wim van Limpt (54) vaak voor ogen als hij ergens moed voor nodig heeft. Op die dag kon hij nog net twee vingers en zijn duim bewegen van zijn linkerhand. Dat was zijn dieptepunt. "Ik ben er bovenop gekomen door hard te werken, maar vooral door positief tegen mijn ziekte aan te blijven kijken."

René Ueberbach (33) woonde lang bij Gastenhof (Koraal Groep). Hij was een kleine lastpak, thuis en op school. Als jongen van acht is hij uit huis geplaatst. Maar hij werd een vechter. Hij wilde hoe dan ook af van het stempel 'ik ben maar een internaatskind'.